Τετραήμερη εκδρομή της Β' Λυκείου στη Λευκάδα

Από τις 15 έως και τις 18 Απριλίου 2010 πραγματοποιήθηκε η τετραήμερη εκδρομή της Β΄ Λυκείου στη Λευκάδα, μετά από την πρόταση και την ενεργό υποστήριξη του Διευθυντή του σχολείου μας, κ. Κων/νου Δημογέροντα. Επικεφαλής της εκδρομής ορίστηκε ο κ. Στέλιος Χατζηθεοδωρίδης και ως πρόθυμοι συνεργάτες του και συνοδοί των μαθητών, οι καθηγητές κ. Θανάσης Γκυρτής, κ. Γιώργος Κάτσικας, κ. Ειρήνη Γιαννούλια και κ. Ειρήνη Μίτσελ.

Ξεκινήσαμε την Πέμπτη νωρίς το πρωί, μ’ έναν εξαιρετικά ευνοϊκό καιρό και με μεγάλο ενθουσιασμό, ενενήντα πέντε μαθητές και οι καθηγητές τους, με προορισμό την Λευκάδα, το καταπράσινο νησί των Επτανήσων με οδική πρόσβαση από τον νομό Αιτωλοακαρνανίας. Μετά από μία μεσημεριανή στάση στην Αμφιλοχία, χτισμένη αμφιθεατρικά στο μυχό του Αμβρακικού κόλπου, φθάσαμε στη Λευκάδα, στην είσοδο της οποίας βρίσκεται το καλοδιατηρημένο κάστρο της Αγίας Μαύρας. Δυστυχώς, αρκεστήκαμε να το παρατηρήσουμε εξωτερικά γιατί η είσοδος ήταν κλειστή. Το κάστρο, το οποίο πήρε το όνομά του από το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας που έχει χτιστεί σ’ έναν από τους προμαχώνες του, ανάγεται στην εποχή της Φραγκοκρατίας (14^ος και 15^ος αι.), πήρε τη σημερινή του μορφή την εποχή της Τουρκοκρατίας στη Λευκάδα (16^ος και 17^ος αι.) και διατηρήθηκε ως τις μέρες μας μετά από επισκευές και προσθήκες των Ενετών κυρίαρχων(18^ος αι.).

Συνεχίσαμε για μια  πρώτη σύντομη περιήγηση στην πόλη με τα σπίτια τα φτιαγμένα από λαμαρίνα στον όροφο, λόγω των αλλεπάλληλων καταστροφικών σεισμών από τις αρχές του 19^ου αι. και εξής. Καταλήξαμε κουρασμένοι πια στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο μας, του οποίου απολαύσαμε όλες τις ανέσεις και με δυσκολία αποχωριστήκαμε για τη βραδινή μας έξοδο. Νομίζω ότι δεν το μετανιώσαμε…….

Την επόμενη μέρα ξεκούραστοι πια, περπατήσαμε στα σοκάκια της πόλης και επισκεφθήκαμε το μικρό αλλά πολύ χαριτωμένο Αρχαιολογικό Μουσείο με ευρήματα από την Παλαιολιθική εποχή έως τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους. Σκοπός μας ήταν η πραγματοποίηση του γύρου του νησιού με κατεύθυνση προς τα νότια και με πρώτη στάση στο Νυδρί. Πίσω από τα κατάρτια των αμέτρητων ιστιοφόρων, απολαύσαμε τη θέα προς τα κοντινά νησιά, τη Σπάρτη, το Μαδουρή - γενέτειρα και τόπο κατοικίας του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη - , το Σκορπιό και άλλα μικρότερα. Σταματήσαμε για φαγητό στον κόλπο της Βασιλικής που προσφέρεται για surfing, αλλά δεν το επιχειρήσαμε. Απώτερος στόχος μας ήταν η Μονή Φανερωμένης στα βόρεια του νησιού, με εξαιρετική θέα προς την πόλη και τα περίχωρα της Λευκάδας με το ιχθυοτροφείο και τις αλυκές. Τα παιδιά μας, και όχι μόνο, έπρεπε ν’ ανταμειφθούν για την αντοχή και την υπομονή τους, με μία πολύ καλή βραδινή έξοδο……Όπερ και εγένετο. Η τρίτη μέρα εξάλλου προβλεπόταν δύσκολη.

Ήμασταν έτοιμοι πια την επομένη για τη μεγάλη εξόρμηση προς τη Νικόπολη και τον Αχέροντα ποταμό. Η ρωμαϊκή πόλη, 6 χλμ. βόρεια της Πρέβεζας, είναι χτισμένη απέναντι από το Άκτιο, εκεί όπου ο Οκταβιανός, μετέπειτα Ρωμαίος αυτοκράτορας, νίκησε τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα το 31 π.Χ. Η Νικόπολη ιδρύθηκε μετά από αυτό το γεγονός ως ανάμνηση της νίκης του και ως κέντρο ελέγχου όλης της γύρω περιοχής. Συνεχίζει να υπάρχει ως τον 9^ο ή τις αρχές του 10^ου αι. οπότε και εγκαταλείπεται. Περπατήσαμε παράλληλα στα βυζαντινά τείχη, τα οποία σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση και είναι χτισμένα με οικοδομικό υλικό που προήλθε από τα προγενέστερα ρωμαϊκά τείχη. Από μια μικρή είσοδο μπήκαμε εντός του τειχισμένου τμήματος της πόλης, επισκεφθήκαμε τα κατάλοιπα μιας ρωμαϊκής έπαυλης και αποχωρήσαμε.

Ταξιδεύοντας βόρεια απολαύσαμε την ατελείωτη παραλία της Πρέβεζας μέχρι που στρίψαμε ανατολικά κατευθυνόμενοι προς τις πηγές του Αχέροντα ποταμού και την Αχερουσία λίμνη, το σημείο κατάβασης των νεκρών στον Άδη. Σταματήσαμε στις όχθες του ποταμού για να περπατήσουμε, ν’ απολαύσουμε το τοπίο και να επιδοθούμε στις σχετικές αθλητικές δραστηριότητες. Εκεί είναι αλήθεια ότι ο κ. Γκυρτής δυσκολεύτηκε λίγο, αλλά αποζημιώθηκε από το γεύμα που ακολούθησε. Αντίθετα και κατά κοινή ομολογία τα πήγε πολύ καλά η κ. Μίτσελ. Επιστρέψαμε κατάκοποι αλλά λίαν ικανοποιημένοι, και μετά από λίγες ώρες έτοιμοι για την τελευταία έξοδο σε γνωστό club της πόλης.  

Ξημέρωσε η τελευταία μας μέρα στη Λευκάδα και γι’ αυτό ήμασταν όλοι λίγο μελαγχολικοί. Κάποιοι λίγο περισσότερο….. Παρόλ’ αυτά δεν είχαν τελειώσει ακόμη όλα. Μας περίμενε κατά την επιστροφή η ηρωική έξοδος του Μεσολογγίου. Είχε φθάσει μεσημέρι όταν μπήκαμε στο Μεσολόγγι και επισκεφθήκαμε τον Κήπο των Ηρώων, χώρο μνήμης για τους ανώνυμους και επώνυμους Ελεύθερους Πολιορκημένους. Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στην πόλη, καθίσαμε για φαγητό και το απόγευμα αποχωρήσαμε για την Αθήνα.

Οι αναμνήσεις μας συνόδευαν για αρκετές ημέρες μετά και νομίζουμε για πολύ ακόμη.

Ειρήνη Γιαννούλια

Φιλόλογος