Εκδρομή της Γ' Λυκείου στο Ναύπλιο

Στις 15 Απριλίου 2010, ημέρα Πέμπτη, η Γ’ Λυκείου του Λυκείου Αναβρύτων πραγματοποίησε την δική της τελευταία σχολική εκδρομή στο Ναύπλιο. Στο τέλος των  δώδεκα χρόνων ανέμελης σχολικής πορείας βρέθηκε στην Πελοπόννησο  για ένα διάλειμμα από το εντατικό διάβασμα πριν τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Δεν τα καταφέραμε φέτος να πραγματοποιήσουμε πολυήμερη εκδρομή με την Γ’ Λυκείου. Λίγο ο ιός Η1N1, λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η ατυχία, όλα συνέβαλλαν και δεν πήγαμε μακριά. Όμως η μονοήμερη εκδρομή μας αποζημίωσε… Κι όσοι δεν μπορέσατε να μας συνοδεύσετε, ακολουθείστε τις παράλληλες πορείεςκαι  ζηλέψτε τις φωτογραφίες μας….

«Ξεκινάμε για Ναύπλιο. Δεν λες πως έχει ιδιαίτερη σημασία ο προορισμός. Όλοι πια είναι στις θέσεις τους. Ακόμη και οι πιο αργοπορημένοι. Ένα πούλμαν στη μέση του πουθενά. Σε μια εθνική οδό γεμάτο με παιδιά. Εφήβους.  Τραγουδάμε, χορεύουμε, παίζουμε χαρτιά και λέμε βλακείες αμνημόνευτες, αλλά άξιες γέλιου. Έτσι ξέρουμε να γελάμε.

Στάση πρώτη: Επίδαυρος. Αρχαία ερείπια, σκαλοπάτια, φωνές αρχαίου θεάτρου. Είμαστε κουρασμένοι και έχει ήλιο. Αυτό τον ήλιο που δεν μάθαμε να εκτιμάμε, που μας καίει και μας επιβαρύνει. Βγάζουμε φωτογραφίες και σκαρφαλώνουμε στην κορυφή για να αντικρύσουμε το τσούρμο με τους τουρίστες να πλανώνται και να θαυμάζουν τα μνημεία στο τόπο μας. Δεν σταματάμε να γελάμε.

Στάση δεύτερη:  Παλαμήδι. Οι περισσότεροι μένουν συναθροισμένοι στην καντίνα και αγναντεύουν το μικρό - όπως φαντάζει- Ναύπλιο, σε αντίθεση με εκείνους τους λίγους μαθητές που μπαίνουν στον κόπο να περιπλανηθούν στις περίφημες φυλακές. Κούραση, πολλή κούραση που περιέργως δεν καταργεί το κέφι.

Πενθήμερη δεν πήγαμε, αλλά ήρθαμε στο Ναύπλιο. Την πρώτη πρωτεύουσα της  Ελλάδας. Παρέες-παρέες  καθισμένοι στις ταβέρνες, τρώμε μεσημεριανό, συζητάμε, βγάζουμε φωτογραφίες, πάμε για παγωτό. Δεν μένουν πολλά στη μνήμη. Ένα δροσερό αεράκι , η αιώνια θάλασσα και ώρες ανεμελιάς, ώρες που η ελευθερία φαντάζει πολύτιμη και θες να την εκμεταλλευτείς. Μακριά από το σχολείο. Με το σχολείο. Με όλους εκείνους που δεν θα είναι για πάντα εκεί, αλλά στην εκδρομή ήταν εκεί για να σε κάνουν να γελάς, να μιλάς, να μην αναπνέεις μόνος. Δεν είναι φιλοσοφία. Είναι ο τρόπος που το σχολείο μας έμαθε να ζούμε: όλοι μαζί.

Στον γυρισμό τραγουδάμε πάλι. Πάντα τραγουδάμε για να νιώθουμε τις ωραίες στιγμές. Κι όταν μετά τα μπουζούκια, μπαίνει το έντεχνο κι όλοι ηρεμούν, κανείς δεν μετανιώνει για τις ώρες που ξέκλεψε από τις πανελλήνιες, παρά ακούμε τη φωνή του Δημήτρη να μας γυρίζει πίσω. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το Ναύπλιο είναι εκεί και εμείς πάλι εδώ».

Κατερίνα Δρακουλάκη

«…Πρώτη στάση : Στα 18 χρόνια της ζωής μας όλοι είχαμε κάνει στάση κάποια στιγμή για να θαυμάσουμε την Επίδαυρο.  Παρ' όλα αυτά όταν είσαι με τους συμμαθητές σου καθετί μοιάζει διαφορετικό. Ξεναγήσεις στα μνημεία, πληροφόρηση από τους καθηγητές σχετικά με την ιστορία των μνημείων αυτών, αναμνηστικές φωτογραφίες μας συνόδευαν σε τούτο τον περίπατο..

Τελικός προορισμός: Ναύπλιο. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε παρέες για να περάσουμε τις λίγες ώρες που έμεναν πριν αυτή η εκδρομή φτάσει στο τέλος της και γυρίσουμε ξανά στην πραγματικότητα των εξετάσεων.

Καλό φαγητό, ουζάκια ή κρασί έφτιαχναν τη διάθεση των παιδιών το μεσημέρι και η απαθανάτιση αυτών των στιγμών δεν έλειπε από κανένα τραπέζι..  Τα παιδιά γέμισαν την πλατεία Συντάγματος που θυμίζει ιταλική ''πιάτσα'' και εκεί απήλαυσαν διάφορους συνδυασμούς γεύσεων.

Λίγο αργότερα ξεχυθήκαμε στα γραφικά μαγαζάκια του Ναυπλίου αγοράζοντας αναμνηστικά και δώρα, ώστε να έχουμε κάτι να μας θυμίζει την τελευταία εκδρομή ως μαθητές.

     Back to Athens...., back to reality.

Έχουμε ήδη πάρει τον δρόμο της επιστροφής και έχουμε μια γλυκόπικρη γεύση και αυτό γιατί περάσαμε μια πολύ ξεχωριστή μέρα όλοι μαζί και ταυτόχρονα έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε κάτι αρκετά δύσκολο.

Και όμως μπορεί κάτι να τελείωσε,  αλλά και κάτι όμορφο αρχίζει. Μπορεί να τελειώσαμε το σχολειό, αλλά πάντα οι αναμνήσεις είναι που θα μας κρατούν συντροφιά σε στιγμές νοσταλγίας για τα εφηβικά μας χρόνια....

      Καλή επιτυχία σε όλους μας....»

Κλαίρη Καραβασίλη

Στιγμές από την εκδρομή