Κάποιες σκέψεις για την καθηγήτρια Ευαγγελία Φώτεινα που συνταξιοδοτείται ...

Ιούλιος 2012

(Η χαρά της επιτυχίας ζωγραφισμένη στα πρόσωπα μαθητή και καθηγήτριας)

Η Φώτεινα η Ευαγγελία συνταξιούχος! Είναι είδηση!

Πως είναι δυνατόν! Είναι νέα, ζωντανή, πληθωρική παρουσία και όχι μια ηλικιωμένη γυναίκα, απόμαχος της ζωής.

Ζωντανή διάψευση της εικόνας ενός ταλαιπωρημένου και βαριεστημένου συνταξιούχου.

Η Ευαγγελία δείχνει τη νέα εικόνα του συνταξιούχου της εποχής μας.

Όταν συναντηθήκαμε στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων, δεν ήξερε τίποτε η μία για την άλλη. Στην πορεία όμως, γνωριστήκαμε και σήμερα μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι θεωρώ τιμή μου που συνεργάστηκα μαζί της.

Σωστή επαγγελματίας, εξέφραζε με την παρουσία της σεβασμό στην προσωπικότητα των συναδέλφων της και των μαθητών της, ευαίσθητη σε θέματα που απασχολούσαν τους έφηβους μαθητές της, ακέραιος άνθρωπος.

Αν μου ζητούσαν να αναφερθώ σε ένα χαρακτηριστικό της γνώρισμα, θα διάλεγα αυτό, το τελευταίο. Πραγματικά ακέραιος άνθρωπος.

Η συνεργασία μας ήταν ειλικρινής, με παντελή έλλειψη ανταγωνισμού.

Υπήρξαν στιγμές ανθρώπινες, που η μια στήριξε την άλλη. Μετά από αρκετά χρόνια μοναχικής διδασκαλίας (αφού δεν ήταν τεχνικά εφικτό να συνυπάρχουμε δύο οικονομολόγοι σε σχολείο), βρέθηκα να συνεργάζομαι μαζί της σε ένα πολύ καλό κλίμα.

Αυτό που διδάσκουμε στους μαθητές μας, εμείς το κάναμε πράξη. Νιώθω περήφανη για αυτή τη συνεργασία μας. Μόνο καλά στοιχεία προέκυψαν από αυτή.

Ξέρω ότι τίποτε δεν αφήνει στην τύχη η Ευαγγελία. Σχεδιάζει, οργανώνει και πραγματοποιεί τα όνειρά της. Πιστεύω στην επιτυχία των νέων στόχων που έχει θέσει.

Είναι πολύ γλυκό να τελειώνεις με ένα επάγγελμα που συνειδητά επέλεξες και να γνωρίζεις ότι, άφησες σε όλους τους συναδέλφους σου μια καλή εικόνα.

Ζελίνα Τριβυζά

συνάδελφος οικονομολόγος